Ik ben nu weer in Santiago vanmorgen nog naar een dienst geweest vespers denk ik want het was geen gewone mis maar kregen wel de communie. Ik kan terugkijken en nagenieten op een hele mooie
wandelvakantie. Zo wil ik het voor mij noemen,want er zijn er uiteraard veel die het niet als vakantie zien en voor een heel andere beleving de camino lopen. Veel religieus ,andere om persoonlijke
redenen, en veel als sportieve uitdaging.Voor mij was het vooral genieten van het wandelen over vreemde paden en wegen ,in een totaal andere natuur als wij die hebben,de vreemde taal,de andere
pelgrims om me heen en de leuke ontmoetingen die daar uit ontstaan.En dit alles dan eentikkeltje gemixt met wat religie en cultuur.Ik heb in totaal van vliegveld lourdes af 1183 km. gelopen.Het was
al die tijd prima wandelweer, waarvan maar 1 dag regen. Het zal daarom wel zijn alhoewel ik goed getraind was ,dat ik helemaal geen problemen gehad heb. Alleen een paar keer een remblokje van het
kruidvat, voordoor het overtollige gebruik van olijfolie verstoorde stoelgang te corrigeren.maar dat mag geen naam hebben.Ook hebik natuurlijk het geluk dat ik nog een stel benen (al zijn ze wel wat
krom)en voeten heb die dat aankunnen, want er zijn er natuurlijk ook die door ziekte of ongeval deze mogelijkheid niet meer hebben,en daar denk ik dan ook wel aan.Morgen vlieg ik via Barcelona naar
Schiphol en ga ik lekker nagenieten.Ik wil jullie allemaal bedanken om dat je mee hebt willen reizen, en hoop dat je ook genoten hebt van mijn verhalen en foto,s . Ik vond het ook heel leuk om er
jullie reacties op te lezen. Allemaal bedankt: Harrie
Gisterenavond hadden Thea en ik toch nog een ontmoeting met Ad en Jan den Otter die in gezelschap van hun vrouwen een dagje naar Finisterre waren geweest. We hebben de laatste twee weken elkaar
toch regelmatig ontmoet, en Thea als enige met ABN uitspraak, lag af en toe in een deuk als wij in ons dialect tegen elkaar bezig waren. We hadden afgesproken om s,avonds samen te gaan eten, en dat
was een mooie afsluiting met hun van onze tijd die we samen doorgebracht hebben ,maar ik ga ze zeker nog eens bezoeken. Ik ben vandaag vertrokken naar Negreira, de eerste van de vier etappes naar
muxia en later Finisterre. Het was een miezerige dag vandaag, maar gelukkig ging de route veel door de bossen, en heb ik weinig foto,s kunnen maken. Maar vanaf morgen is beter weer beloofd,en zal
ik wat korter bij de kust waarschijnlijk door mooier gebied komen waar iknog wat mooie foto,s kan maken.Matthijs Maes uit Brugge waarmee ik toevallig ook al in veel dezelfde auberges geweest ben
trof ik vandaag hier ook . Hij loopt verder ook dezelfde route als ik van Muxia naar Finisterre. Hij heeft af en toe een bruin soort juten doek om zich heen hangen, en zou zo in een tempeliersfilm
kunnen meedoen. een hele leuke jongen van ik denk achter in de dertig. Zaterdag van Negreira naar Olveiroa door wat miezerig weer veel over de harde weg en vrij vlak. Het is een gebied op zo,n 60
km van de kust waar veel akkerbouw is. Je ziet af en toe wel een veebedrijfje, maar die zijn dan te vergelijken met bij ons 30 jaar terug. Af en toe zie je ze dan de koeien overscharen en dat gaat
dan gewoon over de weg en dan tel je er hooguit 25. Ik heb na santiago weer een nieuw maatje Jose (uit te spreken als Gose) een spanjaard uit andalusie. Hij heeft de via plata gelopen vanaf
Sevillia. Hij loopt na Santiago ook de 120 km. via Muxia naar Fisterre. Gisteren ben ik naar Muxia gelopen, dat is aan de oceaan .Dat betekend wel meer hoogteverschillen en veel door de bossen.
Vandaar dat de mooie beelden pas kwamen aan de kust bij muxia. wat ervoor wel leuk was , was in Hospital op de splitsing van muxia fisterre waar ik bastiaan uit koblenz trof en daar onze wegen
scheidde, ik naar muxia hij naar fisterre. In Muxia staat ook een monument vanwege een ramp met een olietanker. En als ik het monument zo bekijk denk ik dat de tanker in tweeen gebroken is.Vandaag
van Muxia naar Fisterre, waarvan ik dacht veel uitzicht te hebben op de oceaan, maar dat viel vies tegen kort bij muxia en fisterre ging het nog wel maar verder liep de etappe achter de duinen door
een groot bosgebied. Daar zag ik ook veel meer van die gele bloemen, dus ik denk dat die in de duinen leven en die ik eerst zag door de wind was geplant. Vanmiddag nog naar cap finnisterra
gewandeld, dat is vanaf fisterre 6 km op en neer, en dat waren de eerste kilometers zonder die halve zak cement op mijn rug. Het was vanmiddag helemaal opgeklaard en heb mooie foto,s kunnen maken,
die ik samen met de afsluiting van mijn weblog morgen of woensdag in santiago op erop zal zetten. Gr: Harrie
Vandaag door de beekdalen gewandeld met kleine dorpjes maar grote eucalyptus bossen. Het is een lust om daar door te wandelen zo,n heerlijke reuk dat je het zweet van de pelgrims niet eens meer
ruikt. De afgevallen bladeren die giftig zijn voor insecten en het bodemleven doden alles rond de bomen. Behalve eucalyptussen leeft er dan ook niets in deze bossen geen varens, orchideeen, vogels of
muizen. Een eucalyptusbos ziet er dan ook doods uit. (zie foto) En volgens mij vervellen de stammen ook ieder seizoen want die hangen er met flarden aan. Ik heb vandaag een flinke wandeling gemaakt
van bijna 40 km. en ik kijk vanuit mijn bed al op santiago . Morgen om 8.00 u ben ik er al en heb dan heel de dag de tijd om daar eens alles rustig te bekijken . Eerst was het de bedoeling om 10 km
voor santiago te stoppen in villamaior, maar daar was ik al zo vroeg en besloot om er maar 1,5 uur aan te plakken. En zo kwam ik op 4 km. van santiago terecht in monte de gozo. In dit oud dorpje
hebben ze ter ere van het bezoek van de Paus in 1989 een reusachtig complex gebouwd omde bezoekers onder te brengen .In totaal 30 hallen van 200 bedden. De auberge voor de pelgrims is in hal 29 ,en
daarom kreeg ik kamer 29-12 toegewezen. elke kamer had 8 bedden en ik had de pech dat er op mijn kamer vier heftige snurkers bij waren. maar geen probleem oordoppen in en s,morgens kon ik uit
slapen.Verder worden de andere hallen gebruikt om dagjes mensen onder te brengen. Er kwamen dan ook laat in de middag volop bussen aanrijden vanuit het 4 km verderop gelegen santiago. Op monte de
gozo (berg van de vreugde) staat ook een monument voor de pelgrims ,die vanaf deze kleine heuvel voor het eerst de torens van de kathedraal kunnen waarnemen. Vanmorgen al vroeg in santiago waar ik
een auberge heb gevonden op 150 m van de kathedraal. Het kost wel wat ,maar dan woon je ook 1e rang.En dan toevallig ook nog aan de route naar muxia-finisterre,voor morgen weer makkelijk. Ik heb hier
vandaag al ook weer veel mensen ontmoet die ik de laatste paar weken ook regelmatig zag. De meeste maken dan ook wel iedere dag ongeveer de zelfde afstand wat neerkomt op 7 a 8 uur wandelen.
Vanmiddag na de mis van 12 uur waar ik ook het grote wierrooksvat heb zien zwieren even buiten voor de webcan van santiago mijn eigen thuis laten zien. Ik heb nog een kleine week te wandelen en hou
jullie op de hoogte van mijn vorderingen . gr: harrie
Even weg geweest van internet omdat ik een paar kleinere refuges had waar ik geen mogelijkheden had. Allereerst ome frans ook nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag, wel te laat maar toch
gemeend.Ik ben gisteren door portemarin gekomen een stad die in 1962 door het afdammen van de rivier belisar grotendeels door de golven is verdwenen. Dit kwam doordat dit nodig was voor het
aanleggen van een stuwmeer. Het merendeel van de belangrijke gebouwen is steen voor steen afgebroken en op een hogere plaats herbouwd, zoals ook de romaanse kerk van san Juan en twee stadspaleizen.
De kalksteen uit triacastela voor de kathedraal van santiago is nu wel te begrijpen want waar ik nu ben is alles graniet. En heel vaak lopen we dan ook echt over de granieten aardkorst die op veel
plaatsen aan de oppervlakte komt. Hier hebben ze ook net als bij ons silo,s voor het drogen van maiskolven, maar dan mooi van hardsteen en de zijkant met verticale latten zie foto,s. Vandaag door
en andere mooie plaats gekomen palas de rei, en zit nu in Melide 50 km. van Santiago dat betekent 1000 km gelopen vanaf lourdes. Ik loop vanmiddag nog wat verder en morgen nog ongeveer 30 zodat ik
donderdag lekker vroeg in santiago ben.Ik heb intussen ook weer thea ontmoet , en hebben vandaag een stuk samen gelopen. Die twee van den Otter liggen een dag op ons voor en komen morgen aan in
Santiago. Nu volgt het 2e deel van dit verhaal. Ik heb gisteren overnacht in San Xiao en ben nu in Arzua op 40 km. van santiago.De twee laatste dagen gingen veel door laag gelegen delen van galicia
waar veel kleine boerendorpjes liggen waar talloze fraaie horreos ataan ( maisopslagplaatsen) Morgen de voorlaatste etappe naar santiago gaat volgens het boekje door veel mooie beekdalen, waar in
een van de dorpjes vroeger de pelgrims zich moesten wassen voor ze santiago binnenliepen.De moderne pelgrim net als ik wast zijn eigen en zijn kleren iedere dag (kleren meestal) Ik wil nogmaals
alle medereizigers danken voor de reacties en het volgende schrijven zal zijn vanuit Santigo. doeiiii
Gisteren van de tempeliersstad Ponferrada richting Villafranca del bierzo, ook wel klein santiago genoemd om dat heel de stad gericht is op de pelgrims.Ponferrada is vooral bekent om zijn mijnen. Er
werden vroeger de grootste goudmijnen van het imperium Romanum geexploiteerd. S,morgens bij vertrek eerst de middeleeuwse brug over en de langs de burcht gebouwd in de tijd dat de tempeliers daar
waren gevestigd. Dit is een van de best bewaard kastelen uit spanje .En nog een middeleeuws hospitaal. Verder was het naar villafranca del bierzo een licht glooiend landschap met veel wijngaarden.Na
villafranca komt eerst de camino duro(zware weg )omdat de stijging stijl en inspannened is, maar wel wonderbaarlijk mooi, en komt uit in trabadelo waar ik overnacht heb.Vandaar begint de beklimming
van de Cebreiro. Vanmorgen eerst uitgeslapen,en om 7 uur was ik aan het wandelen dat betekent dat je dan als laatste de herberg verlaat.Ik lag met 3 spanjaarden op een kamer en die begonnen om 5 uur
al te rommelen.Voor je echt aan de beklimming begint kom je eerst door 3 kleine dorpjes die veel vervallen huizen hebben . Ze zijn deze steeds meer aan het restaureren ten behoeve van de camino
veelal een bar winkel of auberge, wat volgens mij een goede kostwinning is want het is er heel druk met pelgrims. Er zijn ook veel meer auberges dan in het boekje staan .In ruiltelan begint dan de
echte beklimming en krijgen we ook weer de mooie rotspaden. waar je dan af en toe weer een mountainbiker ziet sukkelen. Bij de beklimming van de cebreiro is het volop genieten van de prachtige
uitzichten. Even daarna komen we dan in de eerste plaats van galicie Ocebreiro. Hier spreken ze geen Castellano (spaans ) maar Galicisch een taal die verwant is aan het portugees. Ook zien we hier de
eerste Pallozas huizen van hardsteen met rieten dak dat tot bijna de grond doorloopt. Ocebreiro is ook erg toeristisch en daarom besloot ik om maar wat door te lopen , ik had vandaag erg goede benen
en moest dan ook nog over de Monte de Area an de pas alto de polo. Op deze pas staat eenbeeld van een pelgrim die tegen wind en regen in probeert te worstelen Ik overnacht nu in Padornelo. s,morgens
richting triacastela dat begon met een 2 uur durende afdaling ,met prachtige uitzichten over de laag hangende bewolking iets wat je anders alleen maar in een vliegtuig kunt zien .Triacastela is
bekend om zijn kalksteen ,en het is maar goed dat de kathedraal van santiago klaar is want tijdens de bouw moesten de pelgrims elk een stuk kalksteen meenemen richting santiago naar de plaats war de
kalksteen verwerkt werd. Na triacastela was er weer een keuzeroute, ik heb toch voor de 8km langere gekozen over mooie groene heuvels met een paar boerenbergdorpjes en de pas alto de riocoba, In de
heuvels veel mooie uitzichten en lopend overveel holle wegen heeft men op de pas uitzicht over twee naast elkaar liggende rivierdalen. . Na een lange afdaling komt men dan weer op de andere route net
voor sarria waar ik overnacht heb in een afgelegen refuge in calvor. Nu ben ik op weg naar ferreiros waar ik vandaag waarschijnlijk zal blijven. gr: Harrie
7 juni vanuit Astorga vertrokken moeten vertrekken met de poncho om (lichte regen) Na 2,5 u tijd voor een bakje koffie in een bar ,en wat denk je. Ja ,Die twee van den otter uit gemonde stappen
binnen. Hadden inderdaad de verkeerde keuze gemaakt bij de keuzeroute, en de wandeling over de hoogvlakte gemist. mijn overnachting was in Foncebadon een half uur lopen van cruz de ferro
(pelgrimskruis). Van de uitgevlakte hakken geen hinder gehad maar vandaag voorzichtigheidshalve toch maar bij 25 km. gelaten . Het is een verlaten dorpje boven in de bergen dat ze aan het restaureren
zijn, er zijn nu al 3 auberges een restaurant en verder maar een paar bewoonde huizen. Het was er ontzettend koud maar de mooie vergezichten maakte alles goed. Vanmorgen om 6.30 u richting cruz de
ferro het was er steenkoud , en sommige hadden de regenkleding aan om de koude wind tegen te houden. mooie foto,s van de vergezichten warenmoeilijk te maken omdat het veel te mistig was.De afdaling
vanaf cruz de ferro is best een moeilijke, niet omdat die zo stijl is maar het is niet dan rotsen, waar sommige mountainbikers ook dachten over te kunnen maar de meeste kregen daar toch wel spijt
van.op de etappeplaats monilaseca. had ik bij een auberge die nog niet open was mijn brood opgegeten, en daar stopte opeens een busje met opschrift ;service perregrino,s; jawel de schuifdeur open en
er kwamen 20 rugzakken uit. Daar wil ik dus niet samen mee slapen en ben maar verder gelopen en zit nu in ponferrada .Ik kwam daar na 30 km. om 14.00 u aan en heb 1 uur in de rij gestaan om
ingeschreven te worden. het is een refuge met 200 bedden en ponferrada is best een flink stadje en iedereen wil daar dan zijn .Ik heb al gedoucht ga dadelijk het stadje bekijken want om 17.00 u gaan
de winkels weer open kan ik gelijk wat eten meebrengen, en maak waarschijnlijk vandaag zelf iets klaar. vanavond zal ik er nog wat foto,s opzetten als er tenminste een computer vrij is, ik denk het
wel want er staan er 5 tot de volgende keer. Inderdaad zelf gekookt: 4 aardappelen ,een half pond rundsvlees, erwtjes met worteltjes en bietjes, toetje na en 2 blikjes bier, een drink ik voor het
slapen nog op . Als je zelf wilt koken moet je wel zorgen dat je voor 18.00 u klaar bent want naderhand krijg je geen kans meer zie foto.
vanmorgen hadden we al om 6 u ontbijt in de refuge en samen met thea vertrokken om 6.30u . Het is geweldig weer om te wandelen en s,morgens vroeg toch nog een stuk over de Paramo , is het genieten
van de natuur en als enige geluid de vroege vogels en het geklapper van de ooievaars. De ooievaars die nu met jonge zitten zie je overal en niet alleen maar op de kerktorens maar op de grote
hoogspanningsmasten ooit op iedere arm een nest. Zo was me vandaag ook opgevallen een wand met dacht ik nestgaten erin , en ik dacht natuurlijk meteen aan het ijsvogeltje ,weet ik of die hier ook
voorkomen . Maar het bleken zwaluwnesten te zijn, volgens thea want die had daar toevallig een pauze gehad. Voor Astorga krijgen we eerst de etappeplaats Hospital de Orbigo.,waar de langste brug is
van heel de Camino en die nauw is verbonden met een waar gebeurd verhaal van de ridderSuero de Quinones . Deze edelman had ter ere van een dame een gelofte gedaan dat hij iedere donderdag een ketting
om zijn hals zou dragen. Maar om van de onpraktische gelofte af te komen organiseerde hij bij de brug een toernooi . samen met negen medestanders streed hij 30 dagen lang rond de naamdag van Jacobus
tegen alle ridders die daar langs kwamen. Aan alles werd gedacht : tribunes toernooiveld en tenten. Dat toernooi ontsloeg hem van zijn gelofte .Zijn ketting hangt nu in santiago om het borstbeeld van
Jacobus de mindere. sinds 2000 wordt de Pasa Honrosa (het toernooi) nagespeeld, en volgens mij is dat dit weekend geweest zie foto,s. Verder richting Astorra. Bij de crucero de santo toribio (een
stenen kruis) heb je al prachtig zicht op Astorgo en de kathedraal. met nog twee uur te gaan werd het in de verte steeds donkerder en hoorde ik onweer, maar ja denkend dat het ver genoeg weg was toch
nog maar geen maatregelen genomen. 1 uur voor Astorga Waren Thea en ik weer toevallig bij elkaar en besloten we om toch maar de poncho om te hangen. Een goede beslissing want we kregen het laatste
half uur de volle laag en kwamen goed nat om 14.00 u in astorga aan Meteen naar de refuge en ingeschreven en de eerste vraag was of er een schoenmaker was, dat heb ik maar in het frans gedaan dat
ligt mij het beste . Zo geregeld dat de hospita om 17.00 u met mij naar de schoenmaker gaat want eerder is die niet open. tenminste dat heb ik uit haar antwoord begrepen . Als ze nou maar niet te nat
zijn ,want dan kan het goed zijn dat ik morgenvroeg ook nog hier blijf. De twee van den otter heb ik niet meer gezien maar wie weet in de komende dagen misschien. Ik weet niet hoe het met de beentjes
is van iedereen die meereist , of er al wat blaarfjes komen, in ieder geval bij mij niet. In wielrentermen kan ik zeggen dat ik op dit moment heel goede benen heb die helemaal niet protesteren.Ik
sluit af en zal misschien vanavond nog een aanvulling schrijven hoe het met de schoenen afgelopen is. en morgen richting montes de leon. Nou met de schoenen had ik de hospita toch niet helemaal
begrepen zij ging niet mee maar een plattegrond van de stad . het is allemaal geregeld en vanavond om 20.00 u kan ik ze ophalen. allemaal de groeten en tot schrijvens.
Vanmorgen gestart vanuit acahueja waar ik overnacht heb met Jan en Ad uit gemonde en Thea uit zoetermeer. We lopen wel allemaal apart maar s,avonds samen uit eten, en gezellig nakletsen.Jan en Ad
heten den Otter en zijn net zo,n levensgenieters als wij ome Rien gekend hebben. Met zijn vieren vanmorgen naar leon gewandeld, en na het bezichtigen van de kathedraal waar ze in 1254 met de bouw
zijn begonnen,en in de 16 eeuw voltooid was, hebben we nog een paar uur in leon samen doorgebracht en zijn vervolgens onze eigen weg weer gegaan. We hadden allemaal gekoze voor de route over de
hoogvlakte van de Paramo, want de route kun je ook nemen langs de n120 is weliswaar korter maar niet zo mooi. De paramo is een oase van bloemen en struiken en je zou er in deze tijd ook volop
orchiedeeen moeten zien bloeien ,maar die heb ik toch niet gezien.wel Cistesroosjes, lavendel en brem en verder volop bloemen die ik ook niet ken .Wel was opvallend de op regelmatige afstand kleine
perceeltjes graan waaom ze dat gedaan hebben weet ik ook niet. alles bij elkaar was het gewelldig genieten van zo,n mooie natuur op deze hoogvlakten met in de verte uitzicht op de montes de leon waar
we over een paar dagen overheen moeten . Ik zit nu in villar de mazarife en Thea ook maar de twee otters gebleven zijn weten wij ook niet, waarschijnlijk op de splitsing de verkeerde keus gemaakt, ze
zullen nooit weten wat ze gemist hebben. net voor dit plaatsje ook weer de opmerkelijke ondergrondse woningen. die hier en daar toch ook nog bewoond worden. Morgen probeer ik vroeg weg te zijn want
wil ik in astorga en dat is 32 km. mijn schoenen die nu na ruim 700 km hoognodig uitgevlakt moeten worden voor de nog resterende 400 km tot muxia finisterre,
